Wie terugkijkt op transacties uit het verleden, krijgt al snel te maken met de nuancering dat alle beslissingen met de kennis van toen genomen zijn. Daarin klinkt impliciet door dat de keuze in feite niet ter discussie staat, alsof de beleggingsbeslissing per definitie correct was gegeven de omstandigheden destijds. Wie hierover doordenkt, zal moeten concluderen dat dit dan voor alle partijen en beslissingen in de beleggingsketen geldt. Heeft een evaluatiecyclus van uitbestedingspartners nog zin als de aanname is dat iedereen met de kennis van toen de juiste beslissingen nam?